شرح غزل428 بسم الله الرحمن الرحیم سحرگاهان که مخمور شبانه***گرفتم می با چنگ وچغانه نهادم عقل را ره توشه از مِیْ *** ز شهر هستیش کردم روانه عارف شیرازی که اهل سحر خیزی است ونیاز نیمه شب را دافع صد بلا میداند(دلا، بسوز؛ که سوزِ تو کارها بکند*** نیازِ نیم‌شبی دفعِ صد بلا بکند)وآنچه از گنج سعادت بدست آورده است رااز برکت دعای شب و ورد سحری میداند (هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ***از یمن دعای شب و ورد سحری بود)و اشارات زیادی در غزلیات او به این معنی وجود دارد شرح غزل 125 دیوان حافظ
شرح غزل 428 دیوان حافظ
شب ,میداند ,بلا ,شرح ,گنج ,سعادت ,دعای شب ,صد بلا ,گنج سعادت ,شب و ,و ورد
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت